چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید

چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید

چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید

چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید

چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید

چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید

چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید

چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید

چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید
چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید
چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید
چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید
چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید
چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید
هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم
هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم
هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم
هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم
هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم
هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم
هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم
کز دست یارب من یارب به یارب آید
کز دست یارب من یارب به یارب آید
کز دست یارب من یارب به یارب آید
کز دست یارب من یارب به یارب آید
کز دست یارب من یارب به یارب آید
کز دست یارب من یارب به یارب آید
کز دست یارب من یارب به یارب آید
تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او
تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او
تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او
تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او
تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او
تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او
تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او
کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید
کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید
کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید
کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید
کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید
کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید
کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید